Rynek Staromiejski
Rynek Staromiejski jest bijącym sercem Torunia. Powstał podczas drugiego etapu rozwoju średniowiecznego miasta. Na początku pełnił rolę placu handlowego, gdzie określone miejsca miały nazwy zależne od sprzedawanych tam towarów. W najbardziej reprezentacyjnym punkcie rynku - w jego zachodniej pierzei (zwanej placem turniejowym) odbywały się zgromadzenia mieszczan, igrzyska i turnieje rycerskie. Do najważniejszych obiektów na Rynku należą Ratusz Staromiejski, będący jednym z najznamienitszych przykładów architektury średniowiecznej, neorenesansowy Dwór Artusa oraz zabytkowy osiemnastowieczny Kościół św. Ducha. W 1935 Rynek Staromiejski został wpisany do rejestru zabytków. Objęto go także ochroną konserwatorską jako element historycznego układu urbanistycznego Starego i Nowego Miasta.
Ratusz Staromiejski
Budynek najważniejszego niegdyś miejsca w mieście to jeden z najokazalszych gotyckich obiektów wielkomiejskich w Europie. Jego obecna forma stanowi rezultat wielowiekowych przekształceń architektonicznych. Powstał w końcu XIV wieku w okresie szczytowego rozwoju miasta. Ewenementem była również jego funkcjonalność – łączył w sobie zarówno funkcje handlowe, administracyjne i sądownicze. Dziś obiekt należy do Muzeum Okręgowego i gromadzi w swoich wnętrzach zbiory sztuki gotyckiej, rzemiosła artystycznego, poczet królów polskich, galerię malarstwa polskiego, toruńskie monety oraz niezwykle cenny skarb ze Skrwilna i Nieszawy.
Sala Mieszczańska Ratusza Staromiejskiego
Sala Mieszczańska przyjęła swoją nazwę od znajdującej się tu kolekcji portretów oraz tarcz herbowych toruńskich mieszczan. Była najważniejszą miejską salą i gościła niejednokrotnie władze królewskie, posłów oraz inne ważne osobistości. To tu odbywały się również sejmiki pruskie oraz aż trzykrotnie sejmy polskie. W tej Sali przekazano Polakom władzę w 1920 roku. Dziś nadal pełni funkcję reprezentacyjnej sali, w której odbywają się spotkania, konferencje i koncerty.
Dwór Artusa
Obecny budynek Dworu Artusa, jeden z najbardziej reprezentatywnych gmachów toruńskiego Starego Miasta, został wzniesiony w latach 1889-1891 przez Rudolfa Schmidta na miejscu aż trzech innych budynków. Pierwotny Dwór Artusa z 1386 roku od początku był centralnym punktem życia towarzyskiego najbogatszych mieszczan. To tutaj podpisano II pokój toruński. Pierwotny budynek rozebrany w 1802 roku z powodu złego stanu technicznego został zastąpiony w 1829 roku nowym, dwupiętrowym gmachem przeznaczonym na scenę teatralną. Mieściła się tutaj również część Uniwersytetu Mikołaja Kopernika oraz Klub Studencki Od Nowa. Dziś budynek nadal pełni istotną funkcję w życiu kulturalnym i towarzyskim miasta. Obecnie jest siedzibą Centrum Kultury Dwór Artusa.
Centrum Kulturalno-Kongresowe „Jordanki”
Najnowsza w Toruniu, wielofunkcyjna sala koncertowo-kongresowa, powstała w latach 2013-2015. Oficjalnie otworzona 12 grudnia 2015 roku, stała się nową siedzibą Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej. W 2008 roku, spośród 22 projektów zgłoszonych do międzynarodowego konkursu na Salę Koncertową w Toruniu, wybrano koncepcję autorstwa hiszpańskiego architekta Fernando Menisa – założyciela pracowni „MenisArquitectos S.L.P.”. Centrum Kulturalno-Kongresowe składa się z czterech modułów zawierających Salę Koncertową na 882 miejsca, Salę Kameralną na 287 miejsc, sale konferencyjne, kawiarnię, biura oraz dwukondygnacyjny parking podziemny na 185 miejsc.
Kościół św. Szczepana
Został zbudowany w stylu neogotyckim w latach 1902-1904 na terenie zasypanej fosy miejskiej przy obecnych Wałach gen. Sikorskiego. Zaprojektował do Richard Gans z Berlina dla znoru ewangelicko-reformowanego założonego w 1676 r. W czasie II wojny światowej kościół został zdewastowany, następnie przekazany parafii ewangelicko-augsburskiej i po renowacji ponownie poświęcony 26 sierpian 1945 r., otrzymując obecną nazwę. Jest budowlą dwunawową, z płytkim prezbiterium zwróconym na zachód, z wieżą w narożniku północno-wschodnim. Z czasów budowy pochodzą neogotyckie witraże, 13-głosowe organy, ambona, chrzcielnica i ławki. Na uwagę zasługuje obraz "Adoracja Baranka" z XVII wieku przeniesiony z dawnego kościoła Trójcy Świętej na Rynku Nowomiejskim.
Teatr Szekspirowski Baju Pomorskiego
Druga w Polsce scena szekspirowska, wzorowana na londyńskim ,,The Globe", związana z Teatrem ,,Baj Pomorski". Ma ona formę instalacji artystycznej, złożonej z kilku elementów: amfiteatru z zadaszoną widownią, animowanego Parku Rzeźb oraz Balkonowego Teatru Mechanicznego, na który składa się 120 lalek i 12 scen związanych z porami roku oraz historią miasta Torunia. Można tu znaleźć bohaterów ze świata dramatów Szekspira, jak i postaci mityczne z różnych kultur, które kształtowały i kształtują ludzką wyobraźnię.